પ્રભાત

પ્રકાશિત : "કવિ" એપ્રિલ 2002

પડબો [ પ્રતિબોધ ]

 

અસ્તિ

નૌકા છે, દરિયો છે,

મોજાં છે, ઝંઝા છે,

અંતે તો એકલો જ તું,

યાર, અંતે તો એકલો જ તું.

આંખ-વગાં ફૂલો છે,

સૌરભનો ઝૂલો છે,

અવસર અણમૂલો છે, ઝૂલ,

મદમાતી ચાખ હવા,

ઈઠલાતી દેખ ફઝા,

ખુલ્લી છે દશે દિશા, ખૂલ.

બિલ્લોરી આભ અને 

ખુલ્લેરા તડકા છે.

અંતે તો એકલો જ તું,

યાર, અંતે તો એકલો જ તું.

રંગીલી સાંજ ઢળે,

સપનીલા દીપ બળે,

શ્વાસોમાં મ્હેંક ભળે, સૂંઘ,

આસવમય જઝ્બાતે 

સાકી છે સંગાથે,

અધરાતે-મધરાતે ઊંઘ.

ઘેનભરી તંદ્રા છે,

ઘનઘોરી નિદ્રા છે,

અંતે તો એકલો જ તું,

યાર, અંતે તો એકલો જ તું.

- શિલ્પીન થાનકી 

28-12-1993